Hans Kelsen | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Hans Kelsen gefotografeerd door Georg Fayer (omstreeks 1930)
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | 11 oktober 1881, Praag | |||
Overleden | 19 april 1973, Berkeley (Californië) | |||
Land | ![]() | |||
Beroep | Hoogleraar, rechter | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Discipline | Rechtsfilosofie | |||
Domein | Westerse filosofie | |||
Tijdperk | 20e-eeuwse filosofie | |||
Stroming | Rechtspositivisme | |||
Belangrijkste ideeën | Zuivere rechtsleer, Grundnorm | |||
Beïnvloed door | Kant, Cohen, Vaihinger | |||
Beïnvloedde | Hart, Merkl | |||
Levensbeschouwing | Joods (1881-1905) Katholiek (1905-1912) Lutheraans (1912-1973) | |||
Functies | ||||
1919–1930 | Hoogleraar aan de Universiteit van Wenen | |||
1920–1930 | Rechter bij het Verfassungsgerichtshof | |||
1930–1933 | Hoogleraar aan de Universiteit van Keulen | |||
1933–1940 | Hoogleraar aan het IHEI, Genève | |||
1945–1957 | Hoogleraar aan UC Berkeley | |||
Belangrijkste werken | ||||
1922 | Vom Wesen und Wert der Demokratie | |||
1928 | Das Problem der Souveränität und die Theorie des Völkerrechts | |||
1934, 1960 | Reine Rechtslehre | |||
1945 | General Theory of Law and State | |||
1950 | The Law of the United Nations | |||
|
Hans Kelsen (Praag, 11 oktober 1881 – Orinda, 19 april 1973) was een Oostenrijks-Amerikaanse jurist. Hij is bekend geworden door zijn bijdragen op het gebied van staatsrecht, internationaal recht en algemene rechtstheorie.
Hij was de belangrijkste rechtspositivist van de 20e eeuw, dit is de zuivere rechtsleer (de Reine Rechtslehre), dat alleen de feitelijk geschreven of uitgevoerde wettelijkheid laat gelden zoals zij fungeert als machtsmiddel in empirische staten of bestaande maatschappijvormen[1]. Van de ethische grondslag van het eigenlijke recht[2] (natuurrecht) wordt daarbij afgezien.