Hendrik de Leeuw | ||
---|---|---|
1129-1195 | ||
Hendrik de Leeuw en Mathilde van Engeland
(1188), detail miniatuur uit Evangeliar Heinrichs des Löwen, Herzog August Bibliothek | ||
Hertog van Saksen | ||
Periode | 1142-1180 | |
Voorganger | Albrecht I de Beer | |
Opvolger | Bernhard III | |
Hertog van Beieren | ||
Periode | 1156-1180 | |
Voorganger | Hendrik XI Jasomirgott | |
Opvolger | Otto I | |
Markgraaf van Brunswijk | ||
Periode | 1136-1195 | |
Voorganger | Hendrik de Trotse | |
Opvolger | Hendrik V | |
Vader | Hendrik de Trotse | |
Moeder | Gertrudis van Supplingenburg |
Hendrik de Leeuw (verm. in of nabij Ravensburg, 1129/1130 – Brunswijk, 6 augustus 1195), uit het Huis der Welfen, was als Hendrik III hertog van Saksen (1142-1180) en als Hendrik XII hertog van Beieren (1156-1180). Hendrik was door erfenis en behendige politiek veruit de machtigste man van Duitsland, na de keizer Frederik I Barbarossa. Zijn ambities brachten hem echter uiteindelijk in conflict met andere edelen en met de keizer, hij verloor zijn belangrijke functies en moest zelfs drie jaar in ballingschap gaan. Maar Hendrik wist zijn positie voor een deel weer te herstellen en zijn nakomelingen bleven een belangrijke rol spelen in de Duitse politiek.