L-Histidine | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
![]() | ||||
Structuurformule van L-histidine
| ||||
![]() | ||||
Molecuulmodel van L-histidine
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C6H9N3O2 | |||
IUPAC-naam | Histidine | |||
Andere namen | imidazoolalanine | |||
Molmassa | 155,15456 g/mol | |||
CAS-nummer | 71-00-1 | |||
EG-nummer | 200-745-3 | |||
PubChem | 6274 | |||
Wikidata | Q485277 | |||
LD50 (ratten) | (oraal) 5110 mg/kg | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | kleurloos | |||
Smeltpunt | (ontleedt) 287 °C | |||
Oplosbaarheid in water | 41,9 g/L | |||
Matig oplosbaar in | water | |||
Slecht oplosbaar in | ethanol | |||
Evenwichtsconstante(n) | * pKz1 (carboxylo) = 1,82[1]
| |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Histidine (afgekort tot His of H) is een van de twintig natuurlijk voorkomende aminozuren. De zuivere stof komt voor als kleurloze kristallen, die matig oplosbaar zijn in water. Histidine werd in 1896 voor het eerst geïsoleerd door de Duitse biochemicus Albrecht Kossel.
Histidine wordt gecodeerd door de codons CAU en CAC.
<ref>
; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam Carey