Historische kuuroorden van Europa | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Land | Oostenrijk, België, Frankrijk, Tsjechië, Duitsland, Italië, Verenigd Koninkrijk | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | ii, iii | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 1613 | |
Inschrijving | 2021 (44e sessie) | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
De historische kuuroorden van Europa zijn een UNESCO-werelderfgoedsite bestaande uit elf Europese kuuroorden. De site werd tijdens de 44e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed in juli 2021 in Fuzhou toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst. Het omvat:
Al deze steden hebben zich ontwikkeld rond natuurlijke mineraalwaterbronnen. Zij getuigen van de internationale Europese kuurcultuur die zich ontwikkelde van het begin van de 18e eeuw tot in de jaren 1930, en die leidde tot het ontstaan van grote internationale badplaatsen die van invloed waren op de stedelijke typologie rond ensembles van kuurgebouwen zoals het kurhaus en kursaal (gebouwen en kamers gewijd aan de therapie), pompkamers, drinkzalen, zuilengalerijen en galerijen ontworpen om de natuurlijke mineraalwaterbronnen te benutten en het praktische gebruik ervan voor baden en drinken mogelijk te maken. Bijbehorende voorzieningen zijn tuinen, vergaderzalen, casino's, theaters, hotels en villa's, alsmede kuurspecifieke ondersteunende infrastructuur. Deze ensembles zijn alle geïntegreerd in een algemene stedelijke context die een zorgvuldig beheerde recreatieve en therapeutische omgeving in een schilderachtig landschap omvat. Samen belichamen deze plaatsen de belangrijke uitwisseling van menselijke waarden en ontwikkelingen in de geneeskunde, de wetenschap en de balneologie.[3]