Hoek van 't IJ

Vuurtoren Hoek van 't IJ
Vuurtoren bij Durgerdam
Plaats	Amsterdam (Durgerdam)
Status	gedoofd
Start bouw	1893
Opening	1893
Architect	Adrianus Cornelis van Loo
Aannemer	Koninklijke Nederlandsche Grofsmederij
Monumentstatus	rijksmonument sinds 1981
Lichtenlijst	1710
BA	B0835
Monumentnummer	6788
Bouwwerk
Hoogte	19,5 m
Vorm	achtkantig
Kleur	zwart, wit en rood
Bouwmateriaal	gietijzer en plaatstaal
Uitrusting
Lens	stilstaand Fresneloptiek
Radar	nee
Bemand	nee
Portaal    Maritiem

De vuurtoren Hoek van 't IJ is een monumentaal bouwwerk ten oosten van de plaats Durgerdam in de Nederlandse provincie Noord-Holland.

De vuurtoren bevindt zich ongeveer een kilometer ten oosten van Durgerdam op het Vuurtoreneiland in het IJmeer bij de landpunt Hoek van 't IJ in het natuurgebied IJdoorn, dat buitendijks is gelegen ten zuidoosten van de Uitdammerdijk.

De toren is in 1701 begonnen als een vierkante vuurtoren. Dit was er een van drie vuurtorens bij Marken, De Ven en Hoek van 't IJ waartoe in 1699 werd besloten om de route van de Waddenzee naar Amsterdam te markeren. De torens waren voorzien van olielampen volgens het ontwerp van Jan van der Heyden. Aanvankelijk was de toren, net als bij De Ven nu nog het geval is, een vierkant, stenen gebouw.

In 1809 werd op het eiland een militaire post gevestigd, die in 1844 werd uitgebouwd tot een heus vestingwerk. Dat werd in 1883 opgenomen in de Stelling van Amsterdam.