Hurritisch Ḫurwoḫḫe/Ḫurroḫḫe | ||||
---|---|---|---|---|
Gesproken in | (vroeger) Oost-Anatolië, Noord-Syrië en Mesopotamië | |||
Uitgestorven in | 1200 v.Chr. | |||
Taalfamilie | ||||
Alfabet | spijkerschrift | |||
Officiële status | ||||
Officieel in | Mitanni-rijk
| |||
Taalcodes | ||||
ISO 639-3 | xhu | |||
|
Het Hurritisch (vroeger ook wel Churritisch of (C)hurrisch geschreven, afgeleid van de eigenbenaming Ḫurwoḫḫe/Ḫurroḫḫe) is een dode taal, die tot omstreeks 1200 v.Chr. in een gebied werd gesproken, dat zich van Oost-Turkije tot in Noord-Irak uitstrekte en in het huidige gebied van vestiging van de Koerden ontstond. Het was de officiële taal van het Mittani-rijk, maar werd ook in enkele regio's van het Hettietenrijk gebruikt. De belangrijkste centra waren de hoofdstad Washshukanni en de steden Taidu, Nuzi, Qatna en Alalach alsook Hattuša, de hoofdstad van het Hettietenrijk. Tijdens de Boğazköy-opgravingscampagne in 1983 werd een Hurritisch-Hettitisch tweetalig document ontdekt, waarvan de analyse onder andere in de werken van Erich Neu wordt gebruikt.