Instorting (constructieleer)

Met instorting wordt bedoeld het falen van de constructie, waardoor een totaal verlies aan draagkracht optreedt en onderdelen naar beneden vallen. Instorting wordt veroorzaakt als het materiaal waar de constructie uit bestaat hoger belast wordt dan de sterktelimiet waarvoor het is ontworpen. Het gevolg is een breuk of een grote vervorming. In een goed ontworpen systeem zal een lokale vervorming of breuk niet direct een instorting tot gevolg te hebben, omdat andere componenten de belastingen overnemen.

Instorting kan veroorzaakt worden door een fout in het ontwerp, of doordat een belasting optreedt die hoger is dan die waar in het ontwerp rekening mee is gehouden. Oorzaken van (dreigende) instorting kunnen bijvoorbeeld zijn:

• natuurgeweld, zoals sneeuwdruk, wind, overvloedige neerslag (met daarbij onvoldoende afvoer), aardbeving, lawines.
• te zware belasting door menselijk gedrag, bijvoorbeeld door een dak als parkeerplaats te gebruiken.
• een terroristische aanslag, een bombardement, of een explosie.
• verwaarlozing waardoor erosie of plantengroei de constructie aantasten

De ruimere formulering "bezwijken van een constructie" is bijvoorbeeld ook van toepassing bij het tijdens de vlucht uiteenvallen van een lucht- of ruimtevaartuig, bij een ongeluk of opzettelijke vernietiging.