Islamitisch bankieren of islamitisch financieren, soms ook wel halalbankieren genoemd,[1] is een systeem van bankieren volgens de principes van de sharia, de islamitische wetgeving. De Koran verbiedt woekerrente, maar omdat de islam geen vast leergezag kent variëren de regels over andere vormen van rente vaak per land.[2]
In het algemeen gebiedt de sharia een zekere ethiek in handelspraktijken, vergelijkbaar met (maar verdergaand dan) de goede zeden of de openbare orde (3:40 Burgerlijk Wetboek) in het Nederlands recht. Vaak is het verboden om te handelen in financiële risico's omdat die gezien worden als een vorm van gokken. Verder zal niet belegd mogen worden in verboden zaken, zoals casino's, varkensvlees, alcohol, pornografie, etc. Maar eveneens is het niet toegestaan een contract te sluiten dat direct of indirect als onethisch kan worden gezien. Een typisch voorbeeld is short selling, dat contractueel (los van eventuele effectenrechtelijke beperkingen) in principe een geldige overeenkomst vormt. Onder de sharia is dit echter niet toegestaan. Ook alle verboden zijn terug te voeren op dit algemene verbod op onethische contracten. Hierdoor kan islamitische bankieren gezien worden als een vorm van ethisch beleggen, zoals maatschappelijk verantwoord ondernemen en groen beleggen zich positioneren als een vorm van ethisch beleggen.
Met de opkomst van onder andere de Golfstaten en Maleisië als economische machten, heeft islamitisch bankieren wereldwijd aan invloed gewonnen.[3] Verschillende westerse banken, zoals Citibank, ABN AMRO en Goldman Sachs hebben aparte afdelingen voor islamitisch bankieren.[bron?] Kuala Lumpur en Dubai zijn de belangrijkste centra van islamitisch bankieren. Islamitisch bankieren heeft sinds de jaren zeventig een groei van 10-20%[bron?] per jaar geboekt.