Ivan Konev | ||
---|---|---|
Ivan Konev, 1945
| ||
Geboren | 28 september 1897 Lodejnoje pole | |
Overleden | 21 mei 1973 Moskou | |
Rustplaats | Kremlinmuur-necropolis, Moskou[1] | |
Land/zijde | Keizerrijk Rusland Sovjet-Unie | |
Onderdeel | Keizerlijk Russisch Leger Rode Leger | |
Dienstjaren | 1916 - 1962 | |
Rang | Maarschalk van de Sovjet-Unie | |
Bevel | 2e Divisie Fuseliers 2e Rode Banier Militair district Transbajkal 1e Oekraïense Front | |
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
Russische Burgeroorlog | |
Onderscheidingen | zie onderscheidingen |
Ivan Stepanovitsj Konev (Russisch: Иван Степанович Конев) (Lodejnoje pole, 28 september 1897 - Moskou, 21 mei 1973) was een Maarschalk van de Sovjet-Unie.[2]
In 1916 maakte hij deel uit van het leger van de tsaar en vanaf 1918 vocht hij voor de communisten. Hij trad in 1919 toe tot de artillerie-divisie van het Rode Leger en vocht tegen generaal Aleksandr Koltsjak en ook in het Verre Oosten tegen Georgi Semjonov en de Japanners.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte hij samen met generaal Georgi Zjoekov vanaf augustus 1941. In 1944 klom Konev op tot maarschalk en leidde hij vanaf mei 1944 het 1e Oekraïense Front.
Na de oorlog was hij tussen 1945 en 1946 de leider van de Sovjettroepen in Oostenrijk en Hongarije. Daarna was hij van 1950 tot 1952 viceminister van Defensie van de Sovjet-Unie. In 1953 leidde Konev het geheime proces tegen KGB leider Lavrenti Beria dat leidde tot zijn veroordeling en executie. In 1962 trok hij zich definitief terug uit het militaire werk en overleed in 1973 op 75-jarige leeftijd in Moskou.