Jupiter | ||||
---|---|---|---|---|
Iuppiter, Iupiter, Jupijn | ||||
Jupiter | ||||
Oorsprong | Romeinse mythologie | |||
Gedaante | Oppergod | |||
Associatie | hemel en het onweer | |||
Griekse god | Zeus | |||
Verwantschap | ||||
Ouders | Rhea en Saturnus | |||
Siblings | Ceres, Vesta, Pluto, Neptunus en Juno | |||
Partner | Juno | |||
Nakomelingen | Vulcanus en Mars | |||
J.A.D. Ingres: Jupiter en Thetis (1811)
| ||||
|
Onderwerpen binnen de Romeinse mythologie | |
---|---|
Belangrijke goden: | |
Mindere goden: | |
Gepersonifieerde concepten: | |
Jupiter (Latijn: Iuppiter of Iupiter[1]; in dichterlijk Nederlands vroeger ook Jupijn[2]), is een figuur uit de Romeinse mythologie. Hij is de oppergod en god van de hemel en het onweer. Hij is de zoon van Rhea en Saturnus, en de jongste broer van Ceres, Vesta[3], Pluto, Neptunus en Juno. Jupiter trouwde met Juno, maar hij had talloze minnaressen, zowel lagere natuurgodinnen als menselijke vrouwen, bij wie hij vele halfgoden verwekte. Zijn Griekse tegenhanger is Zeus. Zo was bijvoorbeeld Achilles een nakomeling van Zeus en Thetis. Bij prinses Alkmene verwekte hij (Zeus) Herakles. Zijn Etruskische tegenhanger is Tinia.
Aan Saturnus was voorspeld dat een van zijn kinderen hem van de troon zou stoten, net als hij bij zijn vader Uranus had gedaan. Daarom verslond hij zijn eerste vijf nakomelingen, tot groot verdriet van Rhea, zijn vrouw. Ten slotte, na het baren van Jupiter, gaf zij Saturnus een steen te eten en bracht Jupiter naar de Mons Ida op Kreta om opgevoed te worden door nimfen.
Toen Jupiter volwassen was, gaf hij Saturnus een braakmiddel, waardoor de vijf kinderen uitgebraakt werden. Hij bevrijdde ook Saturnus' broers, de Cyclopen, die hem als dank bliksemschichten als wapen gaven.