Kerkelijke heraldiek

Omdat de heraldiek van de krijgshaftige ridders, in de kerk "burgerlijke heraldiek" genoemd, niet bij de vredelievende kerk paste, is er in de loop der eeuwen een eigen kerkelijke heraldiek ontstaan waarvan de regels en de ornamenten afwijken van die van de leken. De wapenwetgeving is in de Rooms-Katholieke Kerk enerzijds op de dogmatische orde van de kerkelijke hiërarchie en de canonieke en leerstellige factoren gebaseerd en heeft anderzijds ook liturgische achtergronden. Het doel van de heraldiek is net als buiten de kerken het aanduiden van personen en hun rang of kwaliteit.

De paus is een fons honorum en kan daarom wapens, titels en eerbewijzen verlenen die overal worden erkend.

De aan het Pauselijk hof verbonden wereldlijke heraldiek, terug te vinden in de wapens van de afstammelingen van de Pausen en de afstammelingen van hun broers, geregeld in de Bul Urbem Romam, behoren niet tot de kerkelijke heraldiek in engere zin. In deze wapens, zoals die van de Markies met de baldakijn zijn wel elementen uit de kerkelijke heraldiek te vinden. Zij maken deel uit van het schild en niet van de daaromheen geplaatste of gehangen pronkstukken of kerkelijke aanduidingen van rang zoals de kwasten.