Koerdische Arbeiderspartij

Koerdische Arbeiderspartij Partiya Karkerên Kurdistanê (PKK)
Geschiedenis
Opgericht	1978
Algemene gegevens
Actief in	Turkije
Ideologie	Koerdisch nationalisme Democratisch confederalisme[1] Marxisme-leninisme[2] Anti-kapitalisme Communisme[1] Antizionisme[3] Extreemlinks[4]
Internationale organisatie	Vereniging der Koerdische Gemeenschappen
pkk-online.com/en/
Portaal    Politiek

Volksverdedigingskrachten Hêzên Parastina Gel (HPG)
Oprichting	1984
Actief in	Turkije, Irak, Syrië
Leider	Cemil Bayik, Murat Karayilan (militair) Abdullah Öcalan (in absentio)[5][6]
Ideologie	Koerdisch nationalisme Democratisch confederalisme[1]
Doelstelling	Culturele en politieke rechten voor de Koerden in Turkije[7]
Status	Wapenstilstand met Turkije van 21 maart 2013 tot 24 juli 2015 nieuwe gevechten 2015. De PKK wordt gezien als terroristische organisatie in de Verenigde Staten, Canada, Australië, de EU en Turkije.[8][9]
Financiering	De jaarlijkse inkomsten worden op 500 miljoen dollar geschat, sommige schattingen gaan uit van een veel hoger bedrag. In het verleden ontving de PKK steun uit Griekenland, Iran, Irak en Syrië. De PKK ontvangt ongeveer 20 miljoen aan donaties per jaar, vooral van Koerden in andere delen van de wereld.[10][11]
Website	hezenparastin.com/eng/

De Koerdische Arbeiderspartij (Koerdisch: Partiya Karkerên Kurdistanê, afgekort PKK; letterlijke vertaling: "Arbeiderspartij van Koerdistan") is een Koerdische organisatie in Turkije en Irak. De PKK staat op de terreurlijst van de Europese Unie,^[12] alsmede de landen Australië,^[13] Azerbeidzjan,^[14] België,^[15] Canada,^[16] Duitsland,^[17] Iran,^[18] Japan,^[19] Kazachstan,^[20] Kirgizië,^[21] Nieuw-Zeeland,^[22] Oostenrijk,^[23] Spanje,^[24] Syrië,^[25] Tsjechië,^[26] Turkije,^[27] Verenigd Koninkrijk,^[28] Verenigde Staten^[29] en Zweden.^[30]

Sinds 1984 vecht de PKK een gewapende strijd tegen de Turkse staat voor culturele en politieke rechten en zelfbeschikking voor de Koerden in Turkije, die tussen de 10% en 25% van de Turkse bevolking uitmaken en decennialang werden onderdrukt door de Turkse staat.^[31] Vroeger wilden ze een onafhankelijke Koerdische staat stichten in het zuidoosten van Turkije. De groep werd opgericht in 1978 in het dorp Fis door een groep Koerdische studenten onder leiding van Abdullah Öcalan.

In 2013 aanvaardde de PKK een wapenstilstand en begon haar strijders terug te trekken naar de Koerdische regio in het noorden van Irak, als onderdeel van het vredesproces tussen de lang rechteloze Koerdische minderheid en de Turkse staat. Hierbij ging de Turkse geheime dienst in gesprek met de leden van de PKK. In 2015 kwam voor Turkije een einde aan de wapenstilstand nadat twee Turkse politieagenten werden vermoord door de PKK als gevolg van de spillover-effecten van de Syrische Burgeroorlog.^[32]

De naam 'PKK' wordt meestal ook gebruikt voor de gewapende vleugel van de PKK echter heet die de Volksverdedigingskrachten (HPG), vroeger het Koerdistan Nationaal Bevrijdingsleger (ARGK). Volgens sommige analisten is de PKK als een terroristische groepering aangeduid door onder andere de EU en de VS onder druk van Turkije, terwijl volgens andere analisten dit niet het geval was ondanks druk uit Ankara.^{[33][34][35][36]} Zo stelt de Duitse oud-minister Sigmar Gabriel dat de PKK in Duitsland niet verboden werd vanwege haar daden in Turkije, maar vanwege haar activiteiten in Duitsland zoals wapenhandel, drughandel en witwassen van geld via chantage.^[37][38] Leden van de PKK zijn aangewezen als drugshandelaren door de Verenigde Staten.^[39]

1. ↑ ^{a b c} https://web.archive.org/web/20130728141430/http://www.theatlantic.com/magazine/archive/2007/10/among-the-kurds/306448/
2. ↑ https://web.archive.org/web/20210510142548/https://www.researchgate.net/publication/316697772_The_Ideological_Transformation_of_the_PKK_regarding_the_Political_Economy_of_the_Kurdish_Region_in_Turkey
3. ↑ (en) Petti, Matthew, The Kurds Who Died for Palestine. New Lines Magazine (27 april 2023). Geraadpleegd op 14 december 2023.
4. ↑ https://web.archive.org/web/20210507224117/https://www.trouw.nl/nieuws/het-gaat-om-solidariteit-met-alle-mensen-in-turkije~b05eeda0/
5. ↑ Ocalan: Which way now?, BBC, 21 november 2000
6. ↑ Radical firebrand who led bloody nationalist war, The Guardian, 13 mei 2005
7. ↑ ^{a b} https://web.archive.org/web/20130829051009/http://www.theguardian.com/world/2005/may/13/turkey.michaelhoward
8. ↑ Foreign Terrorist Organizations, US State Departement, 2012
9. ↑ Lijst terroristische organisaties EU, Europese Commissie, juni 2007
10. ↑ "PKK revenues reach 500 mln euros", Today's Zaman, 12 maart 2008
11. ↑ Foreign Terrorist Organizations, CRS Report for Congress, US, p. 54
12. ↑ Besluit (GBVB) 2020/1132 van de Raad van 30 juli 2020 tot actualisering van de lijst van personen, groepen en entiteiten bedoeld in de artikelen 2, 3 en 4 van Gemeenschappelijk Standpunt 2001/931/GBVB betreffende de toepassing van specifieke maatregelen ter bestrijding van het terrorisme, en tot intrekking van Besluit (GBVB) 2020/20, opgeheven door 32021D0142
13. ↑ Listed terrorist organisations Australian National Security, Geraadpleegd op 26 oktober 2019.
14. ↑ Azerbaijan officially recognizes PKK as terrorist organization News.az, 28 juli 2011
15. ↑ (en) Deutsche Welle (www.dw.com), Turkey summons Belgian ambassador in Ankara over PKK ruling | DW | 11.03.2019. DW.COM. Gearchiveerd op 27 oktober 2020. Geraadpleegd op 27 oktober 2020.
16. ↑ Currently listed entities Public Safety Canada, Geraadpleegd op 26 oktober 2019.
17. ↑ Arbeiterpartei Kurdistans (PKK), Volkskongress Kurdistans (KONGRA GEL) Verfassungsschutz, maart 2007.
18. ↑ What Governments are Doing Australian Government, Geraadpleegd op 26 oktober 2019.
19. ↑ International terrorist organizations Ministerie van Justitie (Japan), Geraadpleegd op 26 oktober 2019.
20. ↑ Kazakhstan Updates List Of Banned Terrorist Groups Radio Free Europe / Radio Liberty, 12 oktober 2006.
21. ↑ Le Kirghizistan a connu PKK comme une organisation terroriste Azerbaijan Press Agency, 12 juni 2008.
22. ↑ Statement of Case to Renew the Designation of Partiya Karkeren Kurdistan [PKK] as a Terrorist Entity New Zealand Police, 11 februari 2013.
23. ↑ Walter, C., Terrorism as a challenge for national and international law . Geraadpleegd op 26 oktober 2019.
24. ↑ Spain arrests six Kurds suspected of financing PKK Agence France Presse, 12 februari.
25. ↑ Statement Made By İsmail Cem, Foreign Minister, On The Special Security Meeting Held Between Turkey And Syria October 20, 1998 (Unofficial Translation) / Rep. of Turkey Ministry of Foreign Affairs. web.archive.org (1 maart 2016). Gearchiveerd op 1 maart 2016. Geraadpleegd op 15 november 2020.
26. ↑ Statement of the Ministry of Foreign Affairs of the Czech Republic on Saturday´s attack of the Kurdistan Workers´ Party Ministerie van Buitenlandse Zaken (Tsjechische Republiek), 6 oktober 2008.
27. ↑ Most Wanted Ministerie van Binnenlandse Zaken (Turkije), Geraadpleegd op 26 oktober 2019.
28. ↑ Proscribed terrorist groups or organisations Homeoffice.gov.uk. Geraadpleegd op 26 oktober 2019.
29. ↑ Foreign Terrorist Organizations United States Department of State, Geraadpleegd op 26 oktober 2019.
30. ↑ (en) Görgü: Remove the PKK from the terrorist organisations list. ANF News. Gearchiveerd op 31 oktober 2020. Geraadpleegd op 15 november 2020.
31. ↑ Kreyenbroek, Philip G.; Sperl, Stefan, eds. (2005). The Kurds: A Contemporary Overview. Routledge. p. 58. ISBN 1134907664.
32. ↑ Twee Turkse agenten gedood bij grens Syrië - PKK claimt aanslag, NRC, 22 juli 2015.
33. ↑ Terroristische organisaties, Kennisbank NCTb, 2008, in het Internet Archive
34. ↑ Strange bedfellows: terror groups, Kurdish factions unite against ISIS. Gearchiveerd op 15 juli 2015.
35. ↑ Politicians in Europe Working to Remove PKK from EU Terror List. Gearchiveerd op 15 juli 2015.
36. ↑ Fight against IS helps PKK gain global legitimacy. Gearchiveerd op 27 juni 2015.
37. ↑ Kriegs-Zoff bei Illner Bild, 18 november 2019.
38. ↑ German politician brands PKK 'terrorist organisation' TRT World, 18 november 2019.
39. ↑ Treasury Designates Three Leaders of the Kongra-Gel as Significant Foreign Narcotics Traffickers