Een laccoliet (Engels: laccolith) is een magmatische intrusie in de aardkorst, die een koepelvorm heeft met een (ongeveer) vlakke onderkant. Geïntrudeerd in (horizontaal gelaagd) sedimentair gesteente, is een laccoliet concordant met de sedimentaire lagen, maar zorgt ervoor dat de bovenliggende lagen omhoog geduwd worden in een domestructuur.
Laccolieten worden gevormd in ondiepe gedeelten van de aardkorst, niet dieper dan ongeveer 3 km. Het wordt aangenomen dat laccolieten bij hun ontstaan worden "gevoed" door een centrale vulkanische pijp, hoewel dit meestal niet valt aan te tonen. Een vergelijkbaar intrusielichaam, waarbij de lagen aan de onderkant naar beneden gedrukt en de top juist redelijk vlak is, wordt een lopoliet genoemd. Laccolieten kunnen zich uitstrekken over enkele kilometers tot tientallen kilometers.