Latino sine Flexione | ||||
---|---|---|---|---|
Auteur | Giuseppe Peano | |||
Jaar | 1903-1904 | |||
Gebruikers | nagenoeg uitgestorven | |||
Alfabet | Latijns alfabet | |||
Classificatie | ||||
Algemeen | Kunsttaal | |||
Naar doel |
| |||
Naar herkomst |
| |||
|
Latino sine flexione (Latijn zonder flexie) is een internationale hulptaal, die in de jaren 1903-1904 door de Italiaanse wiskundige Giuseppe Peano werd ontwikkeld. Zoals de naam doet vermoeden is het een vereenvoudigde vorm van het Latijn, waarbij de woordenschat onveranderd wordt overnomen maar het gecompliceerde systeem van verbuigingen en vervoegingen achterwege blijft. Het resultaat is een zeer natuurlijk aandoende kunsttaal, die sterk doet denken aan het Italiaans.
Peano rechtvaardigde de taal in zijn artikel "De Latina sine Flexione, Lingua Auxiliare Internationale". Hierin betoogde hij dat internationale hulptalen onnodig waren aangezien het Latijn reeds de rol van internationale taal vervulde. Het artikel zelf was geschreven in gewoon Klassiek Latijn, dat gaandeweg van zijn verbuigingen werd ontdaan tot er aan het einde Latino sine Flexione overbleef.
Later werd de taal ook wel Interlingua de Peano of kortweg Interlingua genoemd, niet te verwarren met het Interlingua de I.A.L.A., dat het Latino sine Flexione later zou absorberen, en het Interlingue, dat voordien bekend was als Occidental.