Een mausoleum was oorspronkelijk een vrijstaand, monumentaal gebouw waarin het lichaam of de as van een overleden persoon, veelal een heerser, werd bewaard. In Nederland wordt de term mausoleum tegenwoordig[(sinds) wanneer?] in het uitvaartwezen ook gebruikt voor grafkapellen, waaronder of waarbij zich een grafkelder voor meerdere graven bevindt. Meestal zijn dit privé(familie-)mausolea, maar er zijn ook mogelijkheden om in een algemeen mausoleum te worden bijgezet.[1]
Het woord mausoleum is afkomstig van het voor Maussollos, tussen 377 v.Chr. en 353 v.Chr. satraap van Karië, gebouwde Mausoleum van Halicarnassus, dat tot de zeven wereldwonderen uit de klassieke oudheid behoort.
Voorbeelden van mausolea zijn: