Midlifecrisis

De midlifecrisis is een psychologisch verzamelbegrip voor de psychologische ontwikkelingsfase van mensen met een leeftijd tussen ongeveer 40 en 65 jaar. Vaak wordt men op deze leeftijd geconfronteerd met zingevingsvraagstukken en wordt men daardoor uit balans gebracht. De term werd geïntroduceerd in 1965 door Elliott Jaques. Of de midlifecrisis als zodanig daadwerkelijk bestaat of dat het onderdeel is van andere psychologische problemen, is een onbeantwoorde vraag in het wetenschappelijke debat. Veel mensen die in onderzoek aangaven een midlifecrisis te hebben, bleken dit na onderzoek toch niet te hebben.^[1][2] De midlifecrisis wordt daarom ook vaak gezien als modeverschijnsel.

1. ↑ Anne Josephine Dutt, Hans-Werner Wahl, and Manfred Diehl, Awareness of Aging Processes. Oxford research encyclopedias. Gearchiveerd op 16 januari 2021. Geraadpleegd op 12-9-2020.
2. ↑ (en) Sliwinsky, Martin J, Sliwinski, Martin J.; Almeida, David M.; Smyth, Joshua; Stawski, Robert S. ((1 December 2009)). "Intraindividual change and variability in daily stress processes: Findings from two measurement-burst diary studies".. Psychol Aging. : 828–840. 24 (4)