Niet-coderend RNA

Niet-coderend RNA (Engels: non-coding RNA), vaak afgekort als ncRNA, is een RNA-molecuul dat niet getransleerd wordt naar een eiwit.^[1] Hoewel deze RNA-transcripten, die van nature veel voorkomen in een cel, niet voor eiwitten coderen, vervullen ze verschillende functies. Ze kunnen bijvoorbeeld een enzymatische, structurele of regulerende rol hebben. Een aantal belangrijke typen niet-coderende RNA's zijn ribosomaal RNA, transfer RNA, en kleinere RNA-moleculen zoals miRNA, siRNA en snoRNA.

Het aantal genen dat niet-coderende RNA's produceert in het menselijk genoom is onbekend, maar transcriptomische onderzoeken wijzen erop dat er duizenden niet-coderende transcripten in menselijke cellen voorkomen.^[1] Er is nog maar weinig bekend over de precieze functies van al deze transcripten. Ook is het moeilijk om te zeggen hoeveel van het niet-coderende RNA in de cel werkelijk een functie vervult; vermoed wordt dat ten minste een deel onbedoelde (bij)producten van de transcriptie zijn (spurious transcripts).^[2][3]

1. ↑ ^{a b} (en) Mattick JS, Makunin IV. (2006). Non-coding RNA. Human Molecular Genetics 15: R17–R29. DOI: 10.1093/hmg/ddl046.
2. ↑ (en) Brosius J (2005). Waste not, want not--transcript excess in multicellular eukaryotes. Trends in Genetics 21 (5): 287–8. PMID 15851065. DOI: 10.1016/j.tig.2005.02.014.
3. ↑ (en) Palazzo AF, Lee ES (2015). Non-coding RNA: what is functional and what is junk?. Frontiers in Genetics 6: 2. PMID 25674102. DOI: 10.3389/fgene.2015.00002.