Non-refoulement

Non-refoulement is een basisbeginsel van internationaal recht dat een verbod oplegt aan een land dat asielzoekers of vluchtelingen ontvangt, om deze personen terug te sturen naar een land waar zij vervolging te vrezen hebben vanwege ras, godsdienst of politieke overtuiging, of omdat zij tot een bepaalde sociale groep behoren of een bepaalde nationaliteit hebben. Het principe is neergelegd in artikel 33 van het Vluchtelingenverdrag, en waar het mogelijke foltering betreft, in artikel 3 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

Sedert de aanslagen op 11 september 2001 wordt echter wel de vraag opgeworpen in hoeverre de uitwijzing kan voor personen die worden beschouwd als een risico voor de nationale veiligheid.^[1]

1. ↑ (en) Terrorism and the Non-derogability of Non-refoulement (januari 2003). Geraadpleegd op 6 november 2018.