Oorlog in Nagorno-Karabach (2020)

Oorlog in Nagorno-Karabach (2020)
Een kaart van de 2020-staakt-het-vuren-overeenkomst
Datum	27 september 2020 - 10 november 2020
Locatie	Nagorno-Karabach, Azerbeidzjan
Resultaat	Azerbeidzjaanse overwinning. Staakt-het-vuren bemiddeld door Rusland.[1]
Strijdende partijen
Nagorno-Karabach  Armenië Vrijwilligers Armeense diaspora[2] Bewapening:  Rusland  Azerbeidzjan Syrische huurlingen[3] Bewapening:  Israël  Rusland  Turkije
Leiders en commandanten
Arajik Haroetjoenian (President) Jalal Haroetjoenian (Minister van Defensie), gewond geraakt en vervangen[4] Mikael Arzoemanian (Minister van Defensie) Nikol Pasjinjan (Premier) David Tonojan (Minister van Defensie) Ilham Aliyev (President) Zakir Hasanov (Minister van Defensie) Hikmat Mirzayev (Commandant Special Forces) Hikmat Hasanov (Generaal Eerste Leger)
Troepensterkte
onbekend onbekend
Verliezen
Volgens Armenië 3330 militairen gedood[5] Volgens Azerbeidzjan 2.300+ militairen gedood of gewond[6] Volgens Azerbeidzjan 2783 militairen gedood[7] 92 burgers gedood en 404 gewond[8] Volgens Armenië 6.309 militairen en huurlingen gedood Volgens Rusland Ca. 5.000 doden aan beide kanten.[9]

De Oorlog in Nagorno-Karabach in 2020 was een gewapend conflict tussen Azerbeidzjan enerzijds en de Republiek Nagorno-Karabach (Artsach) en Armenië anderzijds in en rondom de regio Nagorno-Karabach, een bergachtig gebied in de Zuidelijke Kaukasus dat historisch gezien bewoond werd door Armeniërs.^[10]

Na een eerdere oorlog van 1988-1994 was het gebied de facto in handen gekomen van de niet-erkende republiek Nagorno-Karabach, hoewel het internationaal beschouwd werd als Azerbeidzjaans grondgebied. De Armeense Nagorno-Karabachers, die een meerderheid in het gebied vormden ten opzichte van de Azerbeidzjanen ter plaatse, vochten tijdens die oorlog zij aan zij met Armenen uit Armenië zelf.^[11][12]

Eind september 2020 braken gevechten uit langs de grens die ontstond na het staakt-het-vuren van 1994. Het Azerbeidzjaanse leger slaagde erin, ondersteund door 2580 Syrische huursoldaten^[13] en met diplomatieke en militaire steun van Turkije^[14] en Pakistan^[15] terreinwinst te boeken en delen van de regio op de Armeniërs te veroveren. Aan de Armeens-Karabachse zijde vochten vrijwilligers uit de Armeense diaspora mee.^[16]

Internationale pogingen tot een staakt-het-vuren te komen liepen aanvankelijk op niets uit, totdat Azerbeidzjan in november 2020 de stad Şuşa veroverde. Daarna kwamen de partijen, onder Russisch toezien, overeen de gevechten te staken. De overeenkomst werd door de Azerbeidzjanen als een overwinning gevierd. In de Armeense hoofdstad Jerevan ontstonden enige rellen tegen de regering en de oppositie riep op tot protest.^[17][18] Volgens schattingen heeft het conflict enkele duizenden levens geëist.^[19]

1. ↑ https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenland/artikel/5195981/azerbeidzjan-armenie-nagorno-karabach-oorlog-rusland
2. ↑ https://archive.today/20201007092714/https://www.france24.com/en/20201007-armenian-volunteer-returns-from-france-to-fight-for-nagorno-karabakh
3. ↑ Militants from Syria being deployed in Nagorno-Karabakh - Assad tells RIA
4. ↑ https://urgente24.com/mundo/nagorno-karabaj-desmiente-asesinato-de-su-ministro-de-defensa-pero-confirma-que-fue-herido-en
5. ↑ Gearchiveerde kopie. Gearchiveerd op 3 januari 2021. Geraadpleegd op 3 januari 2021.
6. ↑ Gearchiveerde kopie. Gearchiveerd op 3 december 2020. Geraadpleegd op 3 december 2020.
7. ↑ https://www.aljazeera.com/news/2020/10/19/nagorno-karabkh-fighting-resumes-despite-ceasefire-commitment
8. ↑ https://en.trend.az/azerbaijan/politics/3329797.html
9. ↑ Nagorno-Karabakh: Nearly 5,000 dead in conflict, Putin says, BBC News, 22 oktober 2020.
10. ↑ Bournoutian, George A. (1992). Review of The Azerbaijani Turks: Power and Identity Under Russian Rule, by Audrey L. Altstadt. Armenian Review 45/2, pp. 63-69.
11. ↑ Case Study in Ethnic Strife. (Nagorno-Karabakh). www.cilicia.com. Gearchiveerd op 20 juli 2008. Geraadpleegd op 26 oktober 2020.
12. ↑ Human Rights Watch/Helsinki (Organization : U.S.), Internet Archive (1994). Azerbaijan : Seven years of conflict in Nagorno-Karabakh. New York : Human Rights Watch. ISBN 978-1-56432-142-8.
13. ↑ the-syrian-brief-a-weekly-examination-of-the-syrian-uprising. Human Rights Documents online. Geraadpleegd op 16 april 2021.
14. ↑ Armenia, Azerbaijan say Nagorno-Karabakh truce violated. AP NEWS (10 oktober 2020). Geraadpleegd op 8 november 2020.
15. ↑ Press review: Has Pakistan entered the Karabakh conflict and why Pompeo is touring S. Asia. TASS. Geraadpleegd op 16 april 2021.
16. ↑ (en) Armenian diaspora pitches in as Nagorno-Karabakh truce crumbles. France 24 (27 oktober 2020). Geraadpleegd op 10 november 2020.
17. ↑ Nikol Pashinyan / Նիկոլ Փաշինյան. www.facebook.com. Geraadpleegd op 9 november 2020.
18. ↑ (en) The Moscow Times, Armenian PM Announces End to Nagorno-Karabakh Hostilities. The Moscow Times (9 november 2020). Geraadpleegd op 9 november 2020.
19. ↑ (en) Deutsche Welle (www.dw.com), Nagorno-Karabakh reports civilian casualties amid shelling | DW | 06.11.2020. DW.COM. Geraadpleegd op 8 november 2020.