Paulus (Oudgrieks: Παῦλος, Paulos; Hebreeuws: שאול התרסי, Šaʾul HaTarsi, "Saul van Tarsus"[1]) (Tarsus (Cilicië), ca. 3 - waarschijnlijk Rome, na 60) was een leider in het vroege christendom en speelde een centrale rol in de vroege (intellectuele) ontwikkeling en verspreiding van het christendom in de gebieden rondom de Middellandse Zee, in het bijzonder in Klein-Azië en Griekenland.
- ↑ Velen menen dat Paulus voor zijn bekering Saulus (Σαούλ, Saul en Σαῦλος, Saulos) heette, maar het is ook mogelijk dat hij in Griekstalige kringen de Romeinse naam Paulus droeg en in Joodse kringen de Joodse naam Saulus of Saul.