Plateau (geografie)

Een plateau (Fr., v. Oudfr. platel, verkleinwoord v. plat = schotel) is een soort hoogvlakte, een betrekkelijk vlak, relatief hoog gelegen deel van het aardoppervlak dat geheel of vrijwel geheel begrensd wordt door steil aflopende terreinen. Aan ten minste één zijde bevindt zich een uitgesproken helling.

Het oorspronkelijke vlakke gebied is door middel van geologische factoren in zijn geheel meestal verticaal omhoog gekomen.

Het kan eventueel ingesneden zijn door rivieren, waardoor een indruk ontstaat van een heuvel- of berglandschap, maar dit is het niet. De Luxemburgse Kirchberg is een voorbeeld van een plateau, en wordt dan ook ondanks zijn misleidende naam aangegeven met 'plateau du Kirchberg'.