Radioactief verval is het fysico-chemische verschijnsel dat van een atoom spontaan de atoomkern verandert. Daarbij wordt een deeltje zoals een elektron, een proton of een alfadeeltje uitgezonden, of valt de atoomkern uiteen (spontane splijting) in delen waarvan er twee groter zijn dan de hier genoemde deeltjes[1] of wordt een elektron van het atoom in de atoomkern gecapteerd (elektronenvangst). Dit gebeurt hoofdzakelijk met radionucliden (instabiele nucliden).