Serine

L-serine
Structuurformule en molecuulmodel
▵ Structuurformule van L-serine
▵ Molecuulmodel van L-serine
Algemeen
Molecuul­formule	${\displaystyle {\ce {C3H7NO3}}}$
IUPAC-naam	Serine
Andere namen	β-hydroxyalanine
Molmassa	105,09258 g/mol
CAS-nummer	56-45-1
EG-nummer	200-274-3
Wikidata	Q183290
Beschrijving	Witte kristallen
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Dichtheid	(bij 20°C) 1,603 g/cm³
Smeltpunt	222 °C
Oplosbaarheid in water	364 g/L
Goed oplosbaar in	water
Onoplosbaar in	ethanol, di-ethylether
Evenwichtsconstante(n)	pKz1 = 2,21 (carboxyl)[1] pKz2 = 9,15 (amino)
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Serine (afgekort als Ser of S) is een van de twintig natuurlijk voorkomende aminozuren. Serine is een α-aminozuur dat gebruikt wordt voor de synthese van eiwitten. De zijketen van serine bevat een polaire hydroxylgroep, waardoor het aminozuur goed oplost in water. Het is een niet-essentieel aminozuur, wat betekent dat het onder normale omstandigheden in het menselijk lichaam wordt aangemaakt.

Serine vervult verschillende biologische functies. Het wordt bij de stofwisseling gebruikt als precursor voor verschillende metabolieten, zoals purines en pyrimidines. Het aminozuur speelt daarnaast een belangrijke rol in de eiwitstructuur, doordat het gemakkelijk waterstofbruggen kan vormen met andere delen van de eiwitketen. Ten slotte worden isomeren van serine in het zenuwstelsel gebruikt voor de overdracht van signalen, met name door middel van glutamaatreceptoren.

1. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam Carey