Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Studioalbum van The Beatles | |||||||
(Albumhoes op en.wikipedia.org) | |||||||
Uitgebracht | 26 mei 1967 | ||||||
Opgenomen | 6 december 1966 - 1 april 1967 (Abbey Road Studios) | ||||||
Genre | psychedelische rock rock | ||||||
Duur | 39:43 | ||||||
Label(s) | Parlophone, Capitol, EMI | ||||||
Producent(en) | George Martin | ||||||
Hoesontwerp | Peter Blake, Jann Haworth | ||||||
Professionele recensie | |||||||
Chronologie | |||||||
| |||||||
(en) Allmusic-pagina (en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band is een lp uit 1967 van The Beatles. Het album behoort tot de belangrijkste en invloedrijkste albums aller tijden,[1] omdat dit een van de eerste lp's was die zich (mede door de opvallende hoes, innovatieve opnametechnieken, experimenten met nieuwe invloeden uit verscheidene muziekstijlen en -genres) meer presenteerde als een artistiek werk dan als een verzameling liedjes.[2] De opnamen duurden van 6 december 1966 tot en met 3 april 1967 (ongeveer 700 uur), het mixen was klaar op 21 april. De lp kwam op 26 mei 1967 officieel uit in het Verenigd Koninkrijk, maar hij was door toedoen van de diskjockeys John Peel en Ed Stewart al op 12 mei te horen op zeezender Radio London.[3][4]
Op Sgt. Pepper staan enkele klassieke Beatle-nummers, waaronder de titeltrack, A Day in the Life, When I'm Sixty-Four, Lovely Rita, With a Little Help from my Friends (later succesvol gecoverd door Joe Cocker) en Lucy in the Sky with Diamonds. Het album zelf laat invloeden horen uit verscheidene hoeken, waaronder muziekinstrumenten uit India, de klassieke muziek, psychedelische muziek en rock-'n-roll. Paul McCartney noemde de albums Pet Sounds van The Beach Boys en Freak Out! van Frank Zappa als de twee grootste inspiratiebronnen voor Sgt. Pepper.
Het vermeende drugsgebruik van The Beatles kwam volgens velen tot uiting in het nummer Lucy in the Sky with Diamonds.