Slag bij Isandlwana
|
Onderdeel van de Zoeloe-oorlog
|
|
Britse cavalerie vecht tegen Zoeloestrijders bij Isandlwana
|
Datum
|
22 januari 1879
|
Locatie
|
Isandlwana
|
Resultaat
|
Beslissende overwinning voor de Zoeloes Eerste Britse invasie van het Zoeloerijk mislukt
|
Strijdende partijen
|
|
Leiders en commandanten
|
Opperbevelhebber: Generaal-majoor Frederic Thesiger Onderbevelhebbers: Henry Pulleine † Anthony Durnford †
|
Opperbevelhebber: Ntshingwayo Khoza Onderbevelhebbers: Vumindaba kaNthati Mavumengwana kaNdlela Zibhebhu kaMapitha
|
|
Troepensterkte
|
No.2 Column: Britten: 14 Inboorlingen + kolonialen: ca. 511 No.3 Column: Britten: 734 Inboorlingen + kolonialen: ca. 578 1.837 man in totaal Onbekend aantal burgers (wagenbestuurders, bedienden, etc.)
|
Ongeveer 20.000 ca. 10.000 tot 15.000 daadwerkelijk gevochten Reserve: 4.000 tot 5.000 bij Rorke's Drift
|
|
Verliezen
|
Meer dan 1.300 gesneuveld: 52 officiers 727 gewone soldaten 471 anderen waaronder: 343 Afrikaanse inboorlingen 133 Europese koloniale troepen 2 artilleriestukken veroverd
|
Ongeveer 1.000-2.500 gesneuveld 2.000 gewond
|
|
De Slag bij Isandlwana was een veldslag in Natal (nu een deel van Zuid-Afrika) tijdens de Zoeloe-oorlog tussen de Britten en de Zoeloes ten tijde van de kolonisatie van deze regio door het Britse Rijk. Op 22 januari 1879 werd een modern bewapend en georganiseerd Brits leger onder bevel van luitenant-kolonel Henry Pulleine mede als gevolg van een reeks blunders grotendeels afgeslacht door een overweldigende, betrekkelijk "primitief" bewapende Zoeloe-overmacht. De Zoeloes hadden weliswaar een paar duizend ouderwetse musketten bemachtigd en tevens een paar meer moderne geweren tot hun beschikking, maar daarmee waren ze niet geoefend. De overgrote meerderheid van deze strijders was gewapend met schilden, speren en knuppels. Door hun grote onverschrokkenheid en hun getalsmatige overmacht wisten ze de Britten ondanks hun inferieur geachte bewapening een pijnlijke nederlaag toe te brengen.