Soortelijke warmte

De soortelijke warmte ${\displaystyle c}$, ook specifieke warmte of specifieke warmtecapaciteit geheten, is een grootheid ${\displaystyle Q}$ die de hoeveelheid warmte beschrijft die nodig is om de temperatuur van een eenheidsmaat massa met een temperatuursinterval te verhogen. De soortelijke warmte kan uitgedrukt worden in J·kg⁻¹·K⁻¹ en is dan de benodigde hoeveelheid warmte-energie (in joule (J)) om 1 kilogram stof 1 kelvin (of graad Celsius) in temperatuur te doen stijgen.

Voor veel stoffen is de hoeveelheid warmte die nodig is voor een bepaalde temperatuurstijging bij benadering rechtevenredig met de grootte van die temperatuurstijging en met de massa. De soortelijke warmte is daarbij de evenredigheidsconstante.

In het algemeen, maar speciaal voor gassen, is er verschil in de benodigde hoeveelheid warmte bepaald bij constant volume (${\displaystyle c_{v}}$) of bij constante druk (${\displaystyle c_{p}}$). Bij ideale gassen is ${\displaystyle c_{p}}$ 40% groter dan ${\displaystyle c_{v}}$. Dit komt doordat bij een isobare opwarming (constante druk) er arbeid wordt geleverd aan de omgeving, terwijl dit bij een isochore (constant volume) niet zo is. Bij isobare opwarming moet er dus meer energie aan het systeem worden geleverd om op te warmen, gezien een deel van die energie wordt gebruikt voor het leveren van de arbeid. De verhouding ${\displaystyle c_{p}/c_{v}}$ wordt meestal aangeduid met een van de symbolen ${\displaystyle k,\kappa }$ of ${\displaystyle \gamma }$.

De soortelijke warmte wordt meestal experimenteel bepaald. Soms kan ze ook berekend worden, maar dat is meestal erg ingewikkeld.