Studiehuis

De term studiehuis werd bij de invoering van de Tweede Fase in het Nederlandse voortgezet onderwijs in 1998 gebruikt als aanduiding voor een geheel aan didactische en onderwijskundige maatregelen waarmee een school een grotere mate van zelfstandigheid en verantwoordelijkheid van de leerlingen voor hun eigen studie kon bevorderen evenals de manieren waarop leerlingen op school konden studeren. Het Studiehuis wordt vaak gezien als een concrete uitwerking van het zogeheten Nieuwe leren.

De verantwoordelijke voor de opzet en invoering van het studiehuis was Rein Zunderdorp, een hoge ambtenaar van het ministerie van onderwijs en een goede bekende van Jacques Wallage, een van de aanjagers van de onderwijsvernieuwing.

Scholen kregen alle ruimte om te beslissen welke maatregelen men al of niet zou nemen: voor het Studiehuis is geen wettelijk kader opgesteld. Strikt genomen is het Studiehuis dus niet van overheidswege 'ingevoerd' en kan het dus ook niet door de overheid worden 'afgeschaft'. Een aantal scholen koos ervoor geen studiehuis in te voeren.