Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


The Stendhal Syndrome

The Stendhal Syndrome
(La Sindrome di Stendhal)
Rekwisiet van de "David" in een glazen bol. Museo Cinema Torino
Rekwisiet van de "David" in een glazen bol. Museo Cinema Torino
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Alternatieve titel(s) The Stendhal Syndrome
Regie Dario Argento
Producent Dario Argento
Giuseppe Colombo
Walter Massi
Scenario Dario Argento
Franco Ferrini
Gebaseerd op La Sindrome di Stendhal door Graziella Magherini
Hoofdrollen Asia Argento
Thomas Kretschmann
Marco Leonardi
Luigi Diberti
Paolo Bonacelli
Julien Lambroschini
Muziek Ennio Morricone
Montage Angelo Nicolini
Cinema­tografie Giuseppe Rotunno
Production design Massimo Antonello Geleng
Productie­bedrijf Cine 2000
Medusa Produzione
Distributie Medusa Distribuzione (Ital.)
Arrow Films (GB)
Dutch FilmWorks (NL)
Miramax (VS, gedubd)
Troma Entertainment (VS, gedubd)
Première 26 januari 1996
Genre Horror, psychologische thriller, misdaad, giallo
Speelduur 120 minuten
113 minuten (VS cut)
Taal Italiaans, Engels (gedubd)
Land Vlag van Italië Italië
Budget $3,8 miljoen dollar (geschat)
Opname­locaties Rome, Florence, Viterbo
Overige nominaties 1
Kijkwijzer
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

The Stendhal Syndrome (originele titel: La Sindrome di Stendhal) is een Italiaanse thriller/horrorfilm uit 1996 van Dario Argento, met in de hoofdrol zijn dochter Asia. Het was de eerste Italiaanse film die gebruikmaakte van CGI-effecten.

De titel verwijst naar een psychologische toestand waarin iemand volledig overrompeld wordt door de schoonheid van kunst. Argento zei dat hij het stendhalsyndroom als kind ervoer. Terwijl hij met zijn ouders door Athene reisde, beklom de jonge Dario de trappen van het Parthenon toen hij werd overmand door een trance die ervoor zorgde dat hij urenlang zoek raakte van zijn ouders. De ervaring was zo sterk dat Argento het nooit vergat; hij dacht er meteen aan toen hij Graziella Magherini's (een Italiaans psychiater die onderzoek heeft gedaan over dit fenomeen) boek over het syndroom tegenkwam, dat de basis van de film zou worden.


Previous Page Next Page