Ton-klassen

De vroegste pogingen om te komen tot het creëren van een handicap systeem voor zeilwedstrijden waren gebaseerd op het Britse Early "old tonnage measurement" systeem voor het berekenen van de inhoud van het ruim van grote commerciële schepen. Deze meetmethode gaf als uitkomst een laadvermogen in tonnen (er gaan 35 kubike voeten in één ton). Het zeiloppervlak werd niet in de berekening opgenomen. Ook was er geen compensatie voor minder efficiënte tuigage. In 1854 werd deze rekenwijze opgegeven en vervangen door de "Thames Measurement Rule":

${\displaystyle {ThamesTonnage}={\frac {({lengte}-{breedte})\times {breedte}^{2}}{188}}}$

waar:

• lengte de lengte van het schip van boeg tot achtersteven in voeten
• breedte de maximum breedte in voeten

Ook hier werd geen rekening gehouden met andere snelheidsbeïnvloedende factoren.