Ureum

Ureum
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ureum
Molecuulmodel van ureum
Algemeen
Molecuul­formule	CH4N2O
IUPAC-naam	ureum[1]
Andere namen	urea, koolzuurdiamide, carbamide, carbonyldiamide, diaminomethanon
Molmassa	60,05526 g/mol
SMILES	C(=O)(N)N
InChI	1/CH4N2O/c2-1(3)4/h(H4,2,3,4)/f/h2-3H2
CAS-nummer	57-13-6
EG-nummer	200-315-5
PubChem	1176
Wikidata	Q48318
Beschrijving	Witte kristallen stofklasse=amine
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Hygroscopisch?	licht
LD50 (ratten)	(oraal) 8471 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Kleur	wit
Dichtheid	1,335 g/cm³
Smeltpunt	(ontleedt) 133 °C
Dampdruk	< 10 Pa
Oplosbaarheid in water	1080 g/L
Goed oplosbaar in	water, methanol, glycerine, ethanol
Slecht oplosbaar in	di-ethylether, chloroform
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Ureum is een stikstofhoudende organische verbinding, met als molecuulformule (NH₂)₂CO. Ureum is een afvalproduct bij de eiwitstofwisseling in de lever, en vormt samen met water, het belangrijkste bestanddeel van urine. Ureum wordt gebruikt als meststof in de plantenteelt, en in uitlaatsystemen van dieselmotoren om schadelijke stikstofoxiden, die vrijkomen bij dieselverbranding, om te zetten in stikstof en water (handelsnaam AdBlue). Bij verhitting ontleedt ureum in ammoniak en biuret.

Derivaten van ureum, waarbij op een of beide van de stikstofgroepen nog een organische keten zit, noemt men in de organische chemie ureanen. Zijn alle waterstofatomen op de stikstofgroepen vervangen door organische ketens, dan spreekt men van guanidines.

1. ↑ IUPAC nomenclature, Rule C-971