VN-Zeerechtverdrag

Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee UNCLOS
Rechtsgebied	Internationaal zeerecht
Ondertekend	10 december 1982 in Montego Bay (Jamaica)
In werking getreden	16 november 1994[1]
Voorwaarden voor inwerkingtreding	60 ratificaties
Ondertekenaars	168[2]
Depositaris	Secretaris-generaal van de Verenigde Naties
Talen	Arabisch, Chinees, Engels, Frans, Russisch en Spaans
(Gewaarmerkt) afschrift	United Nations Treaty Collection
Volledige tekst	United Nations
Portaal    Politiek

Het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee (United Nations Convention on the Law of the Sea, UNCLOS) of VN-zeerechtverdrag is een internationale multilaterale overeenkomst waarbij ruim 160 staten en de Europese Unie partij zijn, die werd uitonderhandeld en afgesloten binnen het organisatorische raamwerk van de Verenigde Naties. Het werd voorafgegaan door drie conferenties waaraan afgevaardigden van de betrokken staten deelnamen. De afspraken vastgehouden in het verdrag zijn de meest recente ontwikkeling in het internationale zeerecht. Het verdrag maakte het mede mogelijk om wereldwijd het gebruik van natuurlijke hulpbronnen en het voorkomen van milieuverontreiniging juridisch te regelen, alsmede vrede op volle zee te bewaren.

Met het verdrag werden ook enkele instituten opgericht om als onafhankelijke rechterlijke instantie onderlinge geschillen te behandelen:

• Internationaal Zeerechttribunaal in Hamburg
• Internationale Zeebodemautoriteit in Kingston
• Commissie voor de afbakening van het continentaal plat in New York

1. ↑ The United Nations Convention on the Law of the Sea (A historical perspective)
2. ↑ Chronological lists of ratifications of, accessions and successions to the Convention and the related Agreements