Voedselverwerking

Voedselverwerking of voedselbewerking is het omzetten van landbouwproducten in voedsel of van een voedingsmiddel in een ander voedingsmiddel. Dit omvat veel mogelijke handelingen, zoals snijden, malen, koken, bakken, drogen, koelen en fermenteren.^[1]

Er kan onderscheid gemaakt worden tussen primaire, secundaire en tertiaire voedselverwerking:

• primaire voedselverwerking of agroprocessing vindt plaats na de oogst of de slacht.
• secundaire voedselverwerking verandert de ingrediënten in vertrouwd voedsel, bijvoorbeeld meel in brood.
• tertiaire voedselverwerking betreft de distributie en bereiding van voedselproducten voor de detailhandel en de voedselservice-industrie.

Primaire en secundaire voedselbewerking is vaak noodzakelijk om voedsel eetbaar te maken en kan ervoor zorgen dat het beter verteerbaar is of langer houdt en dus veiliger is. Het kan ook bijdragen aan de vlotte beschikbaarheid en het gebruiksgemak en voedselverspilling tegengaan.

Tertiaire voedselbewerking door de voedingsindustrie maakt gebruik van complexe bewerkingen, zoals fractionering, chemische modificatie en extrusie, waardoor sprake is van ultrabewerkte voeding. Deze voedingsmiddelen worden in verband gebracht met verhoogd risico op obesitas, diabetes type 2, hart- en vaatziekten en bepaalde soorten kanker.^[2] In de Nova-classificatie, een indeling naar bewerkingsgraad, komt ultrabewerkte voeding overeen met groep 4.

1. ↑ "(Ultra)bewerkte voeding", Vlaams Instituut Gezond Leven, online geraadpleegd op 25 maart 2024.
2. ↑ (en) Pagliai, G.; Dinu, M.; Madarena, M. P.; Bonaccio, M.; Iacoviello, L.; Sofi, F. (2021-02-14). "Consumption of ultra-processed foods and health status: a systematic review and meta-analysis". British Journal of Nutrition. 125 (3): 308–318.