Waterbeheersysteem van Augsburg | ||||
---|---|---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||||
De oudste watertoren van Augsburg, uit 1416
| ||||
Land | Duitsland | |||
Coördinaten | 48° 22′ NB, 10° 54′ OL | |||
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |||
Criteria | ii, iv | |||
Inschrijvingsverloop | ||||
UNESCO-volgnr. | 1580 | |||
Inschrijving | 2019 (43e sessie) | |||
Kaart | ||||
UNESCO-werelderfgoedlijst | ||||
|
Het Waterbeheersysteem van Augsburg in de Duitse stad Augsburg kan worden gezien als voorbeeld van de geschiedenis van watergebruik en waterbeheer in een Europese stad. De historische gebouwen en structuren voor het gebruik van stromend water en de drinkwatervoorziening stammen uit de 15e tot het begin van de 20e eeuw. Ze werden op 6 juli 2019 tijdens de 43e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed en toegevoegd aan de werelderfgoedlijst. De voorzieningen bestaan uit een netwerk van multifunctionele waterkanalen, het oudste waterleidingbedrijf, de oudste waterleidingen en de oudste watertoren van Duitsland.
Het systeem omvat bronnen van zowel drinkwater als proceswater (respectievelijk bronwater en rivierwater) en netwerk van kanalen en waterlopen waarin de twee soorten water strikt gescheiden zijn; watertorens uit de 15e tot 17e eeuw die pompwerktuigen huisvestten die werden aangedreven door waterraderen en later door turbines om de hoogteverschillen die het plateau dat het historische stadscentrum van Augsburg kent te overbruggen.
Het waterbeheersysteem verzorgd ook een watergekoelde slagerij, drie monumentale fonteinen en waterkrachtcentrales die in 2020 nog steeds duurzame energie leveren. De technische innovaties die er voor nodig waren hebben er aan bijgedragen dat Augsburg een pionier in de waterbouwkunde is geworden.[1]