Det serbiske alfabetet er ein variant av det kyrilliske alfabetet. Det består av 30 teikn som kvart svarer til éin lyd; alfabetet er altså fonetisk. Det blei konstruert av Vuk Stefanović Karadžić i 1818 ved ei tilpassing det russiske alfabetet, som allereie var i bruk for å skriva serbisk, til å betre passa lydane i språket. I 1868 blei alfabetet formelt anerkjend i Serbia. Samanlikna med det russiske alfabetet har nokre teikn rekna som overflødige blitt tekne ut, mellom anna ю, й, ъ, ь, щ, я. Dei nye teikna ћ, ђ, љ, њ, ј og џ blei lagde til. Desse blir ikkje brukte i nokre andre kyrilliske alfabet bortsett frå det makedonsk, men dette bruker ѓ og ќ i staden for ђ och ћ.
Store og små bokstavar i det serbiske alfabetet, med latinsk translitterering:
А а | A a | Н н | N n | |
Б б | B b | Њ њ | Nj nj | |
В в | V v | О о | O o | |
Г г | G g | П п | P p | |
Д д | D d | Р р | R r | |
Ђ ђ | Đ đ | С с | S s | |
Е е | E e | Т т | T t | |
Ж ж | Ž ž | Ћ ћ | Ć ć | |
З з | Z z | У у | U u | |
И и | I i | Ф ф | F f | |
Ј ј | J j | Х х | H h | |
К к | K k | Ц ц | C c | |
Л л | L l | Ч ч | Č č | |
Љ љ | Lj lj | Џ џ | Dž dž | |
М м | M m | Ш ш | Š š |