Frankisk *Frenkisk | ||
Klassifisering | Indoeuropeisk Germanske språk Vestgermanske språk | |
Bruk | ||
Område | Vest-Europa | |
Frankisktalande i alt | Utdøydd | |
Språkkodar | ||
ISO 639-3 | frk | |
Glottolog | fran1264
|
Frankisk er ei gruppe germanske språk eller dialektar som blei tala i Frankarriket i noverande Nord-Frankrike og det tyske Rhinlandet frå 300- til 700-talet. Språket er lite dokumentert, men danna opphav for mange lånord i gammalfransk. Frankiske dialektar tala i Nederlanda utvikla seg til gammalnederlandsk, som utvikla seg til mellomnederlandsk på 1100-talet.
Det rekonsturerte frankiske namnet for frankisk er *frenkisk.[1][2] Frankisk som tala før karolingartida er hovudsakleg rekonstruert frå gammalfranske lånord og frå gammalnederlandske nedteikningar frå 500- til 1100-talet. Ein runeinskripsjon på ei sverdslire, Bergakker-inskripsjonen frå ca. 425–450, kan vera eit døme på frankisk. Eit anna er ei formulering frå Den saliske lova frå tidleg 500-tal, brukt til å fri ein liveigen:
Desse språkdøma er også blitt kalla gammalnederlandske.
Referansefeil: <ref>
-merke finst for gruppenamnet «lower-alpha», men inkje samsvarande <references group="lower-alpha"/>
-merke vart funne