Fritenkjar

Omgrepet fritenkjar kjem opphavleg frå det engelske ordet free-thinker. Ordet vart bruka som ei nemning på ein person som i spørsmål om «dei ytste tinga» ville stå fritt i forhold til religion, dogme og andre autoritetar.

Ordet free-thinker vart først bruka av de engelske deistane på 1700-talet, og etter kvart fekk ordet allmenn utbreiing blant ei rekkje filosofar også i Frankrike og Tyskland.

Det fanst eigne fritenkjarklubbar i Noreg rundt 1900. Fritænkerklubben i Bergen var ein pådrivar når det gjaldt innføring av kremasjon, likbrenning, og den radikale likbrenningslova av 1912.

Mange fritenkjarar er livssynshumanistar.