Michel de Montaigne | |
Statsborgarskap | Kongedømet Frankrike |
Fødd | 28. februar 1533 Saint-Michel-de-Montaigne |
Død |
13. september 1592 (59 år) |
Yrke | filosof, omsetjar, jurist, essayist, sjølvbiograf, politikar, diktarjurist, dei franske moralistane, skribent |
Språk | latin |
Religion | Den romersk-katolske kyrkja |
Far | Pierre Eyquem av Montaigne |
Ektefelle | Françoise de La Chassaigne |
Michel de Montaigne på Commons |
Michel Eyquem de Montaigne (28. februar 1533–12. september 1592) var ein fransk adelsmann, borgarmeister, dommar og forfattar som introduserte essayet som litterær sjanger under nemninga «essai» (gammalfransk un essai, ‘eit forsøk’) fordi han sjølv oppfatta artiklane sine som «forsøk», og ikkje gjorde krav på å presentera noka løysing på problema han skreiv om, eller noko filosofisk system; til gjengjeld gav skribentverksemda hans ordet «essay» ei ny tyding: «avhandling» eller «artikkel».[1][2]
Montaigne blanda uanstrengt intellektuelle øvingar med uformelle anekdotar[3] og sjølvbiografisk stoff. Storverket hans Essais rommar ein del av dei mest innverknadsrike essaya som er skrivne. Han er omsett til mange språk, fleire gonger til norsk.[4] Montaigne påverka skribentar over heile verda, som René Descartes, Blaise Pascal, Jean-Jacques Rousseau, Albert Hirschman, William Hazlitt, Ralph Waldo Emerson, Friedrich Nietzsche, Stefan Zweig, Eric Hoffer og Isaac Asimov.[5][6][7]