Pergamon

39°7′N 27°11′E / 39.117°N 27.183°E / 39.117; 27.183

Pergamon (gresk Πέργαμον eller Πέργαμος), eller Pergamum, var ein gresk oldtidsby i landskapet Mysia ved Bergama ved kysten i Anatolia (Vesleasia) i dagens Tyrkia, i dag lokalisert rundt 26 km frå Egearhavet på ei høgd på nordsida av elva Kaïkos (dagens Bakırçay). Byen vart hovudstaden for kongedømet Pergamon under den hellenistiske perioden under Attaliddynastiet, 281–133 fvt. Pergamon vart sitert i Johannes' openberring i Det nye testamentet som ei av dei sju kyrkjene i Asia. I dag er hovudsetet for Pergamon i antikken nord og vest for dagens moderne by Bergama.

Under hellenismen og Attalide-dynastiet voks til eit viktig kongerike. Kongen Attalos III gav i 133 fvt. kongeriket til Den romerske republikken. Dette førte til ein kortvarig borgarkrig som resulterte i at kongeriket vart delt mellom Roma, Pontus og Kappadokia.

Pergamon hadde det nest største biblioteket i den antikke verda, etter Alexandria i Egypt. Då ptolemearane innstilte eksporten av papyrus, oppfann pergamonarane eit nytt material, pergament, laga av kalveskinn. Seinare vart dette utvikla til pergamentpapir. Tyske arkeologar gjorde utgravingar i Pergamon frå 1800-talet, og ei rekkje kunstverk er utstilt i Pergamonmuseum i Berlin.