Visekonge

Visekonge er nokon som styrer på vegner av ein konge, i namnet til kongen og med kongeleg mynde.

Tittelen har vore nytta av herskarar med store landområde, særleg for territorium eit stykke sentralmakta. Det blei først nytta på 1300-talet av kongemakta Aragón, som omfatta område spreidde rundt Middelhavet. Guvernørane på Sardinia og Korsika var då visekongar. Seinare nytta Spania, som hadde absolutt monarki, visekongar til å styra det spanske imperiet som strekte seg over store delar av verda. Det britiske imperiet utnemnde visekongar i India og Irland.

Den norske grunnlova la grunnen for at kongen kunne utnemna ein visekonge. Denne stillinga blei oppheva gjennom ei grunnlovsendring i 1891.