Aquilles

Tematicas dins la Mitologia grèga
Dieus Dieus principals e los Titans Zèus e los Olimpians Pan e las ninfas Apollon e Dionís Divinitats marinas e Divinitats terrèstras
Eròis Eracles e sos Trabalhs Aquilles e la Guèrra troiana Ulisses e l'Odissèa Jason e los Argonautas Perèu e Medusa/Gorgòna Pirithous e la Centauromaquia Edip e Tebas Orfèu e los Mistèris orfics Tesèu e lo Minotaure Triptolemus e los Mistèris eleusinians Atalant e la corsa d'Ipomènes (Poma d'aur)
Tematica semblanta Satirs, centaures e dragons Religion dins la Grècia Antica
Greek mythology portal
Modèl:Navbar

Aquilles (en grec ancian Ἀχιλλεύς) es un eròi legendari de la guèrra de Tròia, filh de Pelèu, rei de Ftia en Tessalia, e de Tètis, una Nereida (ninfa marina). Es sovent nomenat « Peleid^[1] » o « Eacid », epitèts que remembran son ascendéncia.

Sa maire lo banha dins lo Stix, un dels fluvis dels Infèrns grècs, per que son còrs venga invulnerable; son talon, per que lo ten Tètis, es pas banhat dins lo fluvi e demora aquel d'un mortal. Es educat pel centaure Quiron que li apren los arts de la guèrra, la musica e la medecina. Alara qu'es encara adolescent, causís una vida corta, mas gloriosa, puslèu qu'una existéncia longa mas sens esclat. Amagat per sa maire, que vòl l'empachar de participar a la guèrra de Tròia, a la cort del rei Licomedes, lo jovent es descobèrt per Ulisses e rejonh, amb son amic intime e tanben lo cosin sieu Patròcle, l'expedicion grèga. Pendent la desena annada del conflicte, un embrolh amb Agamemnon lo buta a daissar lo combat: es la « colèra d'Aquilles » cantada per l'Iliada. La mòrt de Patròcle lo buta a tornar prene las armas per afrontar Ectòr, lo melhor dels Troians. Aquilles trapa la mòrt pauuc après l'aver tuat, tocat al talon per una flècha de Paris guidada pel dieu Apollon. Dins Lo Banquet de Xenofont^[2], Xenofont dich qu'èran pas amants; Esquil dich lo contrari dins sa pèça Los Mirmidons^[3].

Aquilles es onorat tal un eròi, veire coma un dieu pel mond grèc. Bèl, valorós, campion d'una morala ufana de l'onor, il incarna « l'ideal moral de perfièch cavalièr omeric^[4]. »

1. ↑ O « Peleion »
2. ↑ Xénophon 2014, p. 78
3. ↑ Xénophon 2014, p. 118
4. ↑  {{{títol}}}. .