Lo desir es un efsòrç de reduccion d'una tension eissida d'un sentiment de manca e dins aquel sens, coma o disiá Platon dins Lo Banquet, « se desira pas qu'aquò que nos manca ». Quand avèm trobat d'objèctes o de tòcas consideradas coma una font de satisfaccion, s'anam cap a eles. Lo desir, quora es considerat de biais positiu que se considèra l'objècte desirat coma font de plaser o de contentament, veire de bonaür, e quora es considerat negativament coma una font de sofrença, una forma d'insatisfaccion.
D'un punt de vista psicologic, lo desir es una tendéncia venguda conscienta d'esperela, que s'acompanha de la representacion de la tòca d'aténher sovent d'una volontat de realizar las aisinas per aténher l'objectiu. Lo desir es similar al besonh, que sont censats colomar una manca. Lo besonh fasent el partit de la piramida dels besonhs, alara que lo desir es pas qu'inconscient.