Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Saturne (planeta)
 Saturne en color natural de Cassini,
23 de julhet de 2008 | |
| Caracteristicas orbitalas (Epòca J2000.0) | |
| Afèli | 1 513 325 783 km (10,11595804 UA) |
|---|---|
| Perièli | 1 353 572 956 km (9,04807635 UA) |
| Semiaxe major | 1 433 449 370 km (9,5820172 UA) |
| Excentricitat | 0,055723219 |
| Velocitat orbitala mejana | 9,69 km/s |
| Nos ascendent | 113,642811° |
| Argument del perièli | 336,013862° |
| Satellits | Mimas Encelada Tethys Dione Rhea e 57 autres coneguts a aqueste jorn. |
| Caracteristicas fisicas | |
| Rai eqüatorial | 60 268 ± 4 km (9,4492 Tèrras) |
| Rai polar | 54 364 ± 10 km (8,5521 Tèrras) |
| Superfícia | 4,27 × 1010 km² (83,703 Tèrras) |
| Volum | 8,2713 × 1014 km³ (763,59 Tèrras) |
| Massa | 5,6846 × 1026 kg (95,152 Tèrras) |
| Gravitat a la superfícia | 10,44 m/s² (1,065 g) |
| Velocitat de liberacion | 35,5 km/s |
| Velocitat de rotacion (a l’eqüator) |
9,87 km/h |
| Inclinason de l’axe | 26,73° |
| Albedo mejan | 0,342 (Bond) 0,47 (geom.) |
| Temperatura de superfícia | Mej. : 134 K (139 °C) |
| Caracteristicas de l'atmosfèra | |
| Diidrogèn : H2 | 96,3 % ± 2,4 % |
| Èli : He | 3,25 % ± 2,4 % |
| Metan : CH4 | 0,45 % ± 0,2 % |
| Amoniac : NH3 | traças |
| Deuterid d'idrogèn : HD | traças |
| Etan : C2H6 | traças |
Saturne es la seisena planeta dau Sistèma Solar en distància au Soleu situada entre Jupitèr e Uranus. Es la segonda per òrdre d'importància après Jupitèr. Aisadament visibla a uelh nus, foguèt probablament descubèrta durant la Preïstòria car èra ja coneguda durant l'Antiquitat. Son nom vèn dau dieu roman Saturne. Es una giganta gasosa que fa partida dei planetas exterioras (tanben nomenadas jovianas per lor entretòc amb Jupiter). L'aspècte mai caracteristic de Saturne son seis anèus brilhants. Lo premier que leis observèt foguèt Galileo Galilei en 1610 mai la bassa inclinason deis anèus e la qualitat marrida de son telescòpi li faguèron pensar, au començament, que se tractava de grandei lunas. En 1659, Christiaan Huygens, amb de mejans d'observacion melhors, poguèt n'observar clarament. En 1859, James Clerk Maxwell demostrèt matematicament que leis anèus podián pas èsser un objècte unic mai que devián èsser l'agropacion de milions de particulas pichonas. Saturne a 62 satellits naturaus, entre lei quaus se remarca Titan, l'unic satellit dau Sistèma Solar amb una atmosfèra importanta.
Previous Page Next Page
