Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
122 mm haubica wz. 1910/30
 122 mm haubica wz. 1910/30 w Muzeum Wojny w Helsinkach | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja seryjna | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber |
121,9 mm (L/12,8) |
| Długość lufy |
1560 mm |
| Donośność |
8940 m |
| Prędkość pocz. pocisku |
368-380 m/s |
| Masa |
2510 kg (marszowa) |
| Kąt ostrzału |
od -3° do +45° (w pionie) |
| Szybkostrzelność |
4 strz/min |
| Obsługa |
7 osób |
| Prędkość marszowa |
8-12 km/h |
122 mm haubica wz. 1910/30 (ros. 122-мм гаубица образца 1910/30 года) – radziecka haubica, zmodernizowana wersja opracowanej w 1910 przez francuską firmę Schneider i używanej na szeroką skalę przez armię carską podczas I wojny światowej 122 mm haubicy wz. 1910. Produkcję tego działa kontynuowano aż do 1940, gdy zastąpiła je 122 mm haubica wz. 1938 (M-30). W momencie ataku Niemiec 22 czerwca 1941 Armia Czerwona miała na stanie 5,680 tych dział i stanowiły one większość haubic w artylerii dywizyjnej. Haubice tego typu służyły przez cały okres 1941-1945, choć ich proporcja w stosunku do nowocześniejszych haubic M-30 stopniowo malała.
Previous Page Next Page
