750–1258 | |||
| |||
Ustrój polityczny | |||
---|---|---|---|
Stolica | |||
Data powstania |
750 | ||
Data likwidacji |
1258 | ||
Władca | |||
Powierzchnia |
10 000 000 km² | ||
Populacja (prawd.) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
5 os./km² | ||
Waluta | |||
Język urzędowy | |||
Religia dominująca | |||
Abbasydzi – jedna z dwóch największych (licząca 37 kalifów) sunnickich dynastii imperium muzułmańskiego, rządząca Kalifatem Bagdadu[1]. Przejęła władzę w 750, po pokonaniu poprzednio rządzących Umajjadów; przeżywała rozkwit przez dwa następne stulecia, potem znalazła się w cieniu politycznej dominacji Bujidów, a następnie Seldżuków, aż w końcu upadła po zajęciu i zburzeniu Bagdadu przez Mongołów. W 1258 wódz mongolski Hulagu-chan zdobył Bagdad i był to faktyczny koniec znaczenia politycznego dynastii, chociaż mamelucy utrzymywali jej potomków jeszcze do 1517.