Ahl al-Hadis (arab. أهل الحديث; dosłownie „Ludzie hadisów”) – termin używany na określenie kilku ruchów wewnątrz islamu, zarówno współczesnych, jak i historycznych, które podkreślają znaczenie hadisów. Zwolennicy tych ruchów uważają, że mają prawo do korzystania z hadisów niezależnie od tradycyjnych uczonych i mogą szukać w nich wskazówek dotyczących religii i życia w zgodzie z nią. Sprzeciwiają się zatem praktyce znanej jako taklid, którą uważają za bezmyślne podporządkowanie się oficjalnym interpretacjom. Uważają natomiast, że prawdziwe hadisy, obok Koranu, są najważniejszymi źródłami wskazówek co do tego, jak powinien żyć i zachowywać się muzułmanin.
W czasach współczesnych określenia Ahl al-Hadis używa się w odniesieniu do ruchu domagającego się reformy islamu[1]. Często stosuje się je zamiennie z określeniem salafizm[2] lub postrzega jako jedno z jego odgałęzień[3][4]. Przeciwnicy często określają ich mianem wahabitów[1], ale oni sami twierdzą, że są oddzielnym ruchem[5]. Część uczonych przyznaje im rację[6][7][8]. Większość zwolenników Ahl al-Hadis zamieszkuje subkontynent indyjski, podczas gdy salafitów można spotkać głównie w świecie arabskim i w Azji Południowo-Wschodniej. Szacuje się, że Ahl al-Hadis na terenie Bangladeszu, Indii i Pakistanu jest popierany przez około 60 milionów osób. Niektóre organizacje są wspierane finansowo przez Arabię Saudyjską[5]. Na terenie Pakistanu działa partia Dźamiat Ahl-e Hadis, stanowiąca polityczne skrzydło ruchu.