Król Wizygotów | |
Okres | |
---|---|
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
około 370 |
Data śmierci | |
Alaryk I (ur. ok. 370, zm. 410) – od 395 król Wizygotów z rodu Baltów. Pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym.
Alaryk i jego współplemieńcy, którym cesarz Walens zezwolił osiedlić się na terytorium cesarstwa rzymskiego w Mezji, walczyli jako federaci (sprzymierzeńcy) w armii Teodozjusza I w konflikcie z uzurpatorem Eugeniuszem. Po śmierci Teodozjusza zbuntowani Wizygoci zerwali wcześniejsze porozumienie z Rzymem i obrali na swojego króla Alaryka z rodu Baltów. Wiosną 395 wojska wizygockie pod jego wodzą wyruszyły przez Trację i Macedonię na Ateny, które zostały przez nie prawdopodobnie zdobyte i złupione. Następnie Wizygoci pomaszerowali na położoną w południowo-zachodniej Grecji Elidę, gdzie ich obóz został otoczony przez wojska wodza rzymskiego Stylichona. Z niewiadomych przyczyn Stylichon umożliwił Wizygotom odwrót.