Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Aleksander Gieysztor
 Aleksander Gieysztor (1995) | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 lutego 1999 |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: dzieje cywilizacji, historia średniowieczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1942 |
| Profesura |
1949 |
| Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
| Status PAN |
członek rzeczywisty |
| Status PAU |
członek czynny |
| Funkcja |
Prezes PAN |
| Doktor honoris causa Uniwersytet Paryski – 1976 Uniwersytet Adama Mickiewicza – 1990 Uniwersytet Jagielloński – 1996 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski |
| Dyrektor | |
| Instytut |
Historyczny UW |
| Okres spraw. |
1955–1975 |
| Dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie | |
| Okres spraw. |
1979–1991 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
                
| |
Aleksander Gieysztor, ps. „Borodzicz”, „Lissowski”, „Olicki”, „Walda” (ur. 4 lipca?/17 lipca 1916 w Moskwie, zm. 9 lutego 1999 w Warszawie) – polski historyk mediewista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Nauk. Kawaler Orderu Orła Białego.
Uczestnik kampanii wrześniowej, żołnierz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej, szef Wydziału Biura Informacji i Propagandy AK, powstaniec warszawski, szef Biura Informacji i Propagandy Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj oraz Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.
W latach 1955–1975 dyrektor Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1979–1991 dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie. W latach 1980–1983 i 1990–1992 prezes Polskiej Akademii Nauk. W latach 1986–1992 prezes Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W 1994 współzałożyciel Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku.
W drugiej połowie lat 60. współpracownik Departamentu I MSW (wywiadu) PRL. Od 1986 roku członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL, Wojciechu Jaruzelskim. W latach 1988–1990 członek, a od 1990 roku wiceprzewodniczący Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W 1989 roku uczestnik obrad Okrągłego Stołu, formalnie wskazany przez stronę rządową, ale przy pełnym zaufaniu opozycji.
Previous Page Next Page
