Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Anzu

Anzu
Ilustracja
Miedziany panel z fasady świątyni Ninhursag w Tall al-Ubajd z przedstawieniem ptaka Anzu; ok. 2500 p.n.e.; zbiory British Museum
Występowanie

mitologia mezopotamska

Kamienna płytka wotywna z przedstawieniem ptaka Anzu/Imduguda; czasy panowania Enmeteny, władcy Lagasz; ok. 2400 p.n.e.; znaleziona w Girsu; zbiory Luwru (AO 2394)

Anzu, Imdugud (sum. anzu zapisywane dim-dugudmušen; akad. anzû[1]) – w mitologii mezopotamskiej ogromnych rozmiarów ptak z głową lwa, którego machanie skrzydłami miało powodować trąby powietrzne i burze piaskowe. Być może był on pierwotnie personifikacją któregoś z żywiołów atmosferycznych. Inne opisy Anzu wskazują, że miał dziób „jak piła”, a więc prawdopodobnie również głowę ptaka. W sztuce nowoasyryjskiej stworzenie, będące kombinacją elementów ptaka i lwa (tzw. lew-smok), może przedstawiać Anzu lub Asakku.

W jednym z mitów Imdugud lub Anzu wykrada Enkiemu (wersja sumeryjska) lub Enlilowi (wersja akadyjska) tabliczkę losów i zostaje zabity przez Ninurtę, który ostatecznie zwraca tabliczkę prawowitemu właścicielowi[2]. Musi to być mit bardzo stary (aczkolwiek poświadczony dopiero w okresie starobabilońskim), ponieważ Imduguda wyobrażano jako związane z bogiem Ningirsu zwierzę heraldyczne już na Steli sępów (okres wczesnodynastyczny III), a także jest wspomniany w powiązaniu z tym bogiem w śnie opowiedzianym przez Gudeę z Lagasz. Przypuszcza się, iż to powiązanie wynika z faktu pokonania ptaka przez boga Ningirsu/Ninurtę.

W poemacie sumeryjskim o Lugalbandzie (Lugalbanda i ptak Anzu)[3] bohater przemierzając góry Zagros natrafia na pisklę Imduguda w gnieździe, do którego wkrótce wracają jego rodzice. W innym sumeryjskim eposie Gilgamesz, Enkidu i świat podziemny (inna nazwa: Gilgamesz i Enkidu w świecie podziemnym)[4] słyszymy o Imdugudzie i jego pisklęciu w gnieździe założonym w świętym drzewie halub, które bogini Inanna zasadziła w Uruk[2].
Później termin anzû używany jest (również w liczbie mnogiej) w odniesieniu do przedstawień heraldycznych ptaka Anzu na budowlach.

Kamienna płytka wotywna Ur-Nansze, władcy Lagasz, przedstawiająca ptaka Anzu/Imduguda; ok. 2550-2500 p.n.e.; znaleziona w Girsu; zbiory Luwru (AO 2783)

W 2014 na pamiątkę Anzu nazwano nowy rodzaj dinozaura, teropoda z grupy owiraptorozaurów i rodziny cegnatów. Badaczom ten duży, pokryty piórami celurozaur skojarzył się z mitologicznym ptakiem[5].

  1. R.Borger, Assyrisch-babylonische Zeichenliste, Neukirchen-Vluyn 1978, s. 163.
  2. a b Olga Drewnowska-Rymarz, Zuzanna Wygnańska, Ludy Mezopotamii, Mitologie Świata, Warszawa: New Media Concept, 2007, s. 95, ISBN 978-83-89840-14-1 [dostęp 2024-07-06].
  3. polskie tłumaczenie tego eposu znajduje się w: K. Szarzyńska, Eposy..., s. 39-52
  4. polskie tłumaczenie tego eposu znajduje się w: K. Szarzyńska, Eposy..., s. 72-80<
  5. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Anzu
    BŁĄD PRZYPISÓW

Previous Page Next Page






آنزو (إله أسطوري) Arabic Анцу Bulgarian Anzu Catalan Anzu Czech Анзуд CV Anzu German Anzû English Imdugud Spanish Anzû EU آنزو FA

Responsive image

Responsive image