Argodicynodon | |||
Okres istnienia: Trias późny noryk, 226–226 mln lat temu | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina |
Stahleckeridae | ||
Podrodzina |
Placeriinae | ||
Rodzaj |
Argodicynodon | ||
Gatunki | |||
|
Argodicynodon – rodzaj wymarłego terapsyda z grupy dicynodontów z górnego triasu (noryk) Stanów Zjednoczonych[1].
Argodicynodon znany jest tylko z jednego gatunku A. boreni opisanego na podstawie zróżnicowanego materiału kostnego, pochodzącego od przynajmniej ośmiu osobników. Składa się on z: kompletnej w ok. 50% czaszki osobnika młodocianego (holotyp), odrębnych pojedynczych fragmentów czaszki, niekompletnego kła, kompletnej żuchwy osobnika dorosłego, kilku kręgów, kilku elementów kończyn przednich, oraz kości obręczy barkowej i miednicy. Wszystkie elementy kostne użyte do wyodrębnienia tego taksonu zostały zebrane w jednej lokalizacji jaką jest kamieniołom Boren w hrabstwie Garza (Teksas) od 1993 do 2014 roku przez Billa Muellera i współtowarzyszących badaczy w obrębie formacji Tecovas (w grupie Dockum). Po kilku latach analiz materiału wyniki badań zostały opublikowane w 2023 roku na łamach czasopisma „Journal of Vertebrate Paleontology" (JVP)[1].
Rodzaj ten występował podobnych czasie i lokalizacji geograficznej co inny późnotriasowy dicynodont – Placerias, z którym był blisko spokrewniony. Odróżnia go odmienny kształt i budowa czaszki. Na podstawie szacowanych rozmiarów czaszki (33 do 49 cm) Argodicynodon należy do średnich rozmiarów dicynodontów – jest mniejszy od Placerias (rozmiar czaszki mógł osiągać do 60 cm)[2][1].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie mueller2023
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie lucas2002