Argot

Argot – zestaw jednostek językowych (niekiedy odrębny język^[1]) właściwy dla wyodrębnionej grupy społecznej lub zawodowej, kojarzony głównie z mową środowisk dewiacyjnych i ezoterycznych. Termin wywodzi się od francuskiego wyrazu argot, określającego pierwotnie mowę przestępców, która służyła im do izolacji społecznej i tajnego komunikowania się^[2].

Określenie „argot” nie znajduje szerokiego zastosowania we współczesnym językoznawstwie; występuje głównie w pracach rosyjskich lingwistów, gdzie jest utożsamiane z tajnymi odmianami języka, odróżnianymi od żargonów (rozumianych jako odmiany ekspresywne)^[3]. Na gruncie językoznawstwa polskiego termin „argot”, uznawany za nacechowany emocjonalnie, został praktycznie porzucony na rzecz innych terminów („gwara środowiskowa”, „gwara zawodowa”, „żargon”, „slang”). Współcześni autorzy francuscy rozumieją pod tym pojęciem elementy ekspresywne o pochodzeniu środowiskowym, funkcjonujące na gruncie powszechnej mowy potocznej. W takim rozumieniu argot częściowo pokrywa się z pojęciami langage familier i langage populaire^[4]. Bogdan Walczak zdefiniował francuski argot jako „najniższy stylistycznie rejestr potocznej odmiany języka ogólnego”^[5].